మొదటిదానిలో దక్షిణాఫ్రికాలోని భారతీయుల స్థితిగతులు చర్చిస్తే రెండవ దానిలో దక్షిణాఫ్రికాలో భారతీయ వ్యాపారుల చరిత్ర వివరించాడు. వాటిని అనుసరిస్తూ ఆ తర్వాత రాసిన ‘గ్రీన్ ఫాంప్లెట్’ వాస్తవ గణాంకాలను తెలిపేదిగా ఉంటుంది. దీన్ని ప్రచురించిన మొదటి నెలోనే సవరించిన రెండో ముద్రణ ప్రచురించాల్సి వచ్చింది.

వేలాదిమంది మహిళలు పరదాల చాటునుంచి బయటకు వచ్చి ఉప్పు తయారీలో పాల్గొన్నారు, దేశ సేవలో మగవారికంటే తామేమీ తీసిపోమని నిరూపించుకున్నారు. వారు విదేశీ వస్త్ర దుకాణాలు, మద్య దుకాణాల వద్ద ధర్నాలు కూడా చేశారు. భారతదేశ రాజకీయ చరిత్రలో మొట్టమొదటిసారి అహింసనూ, సహాయ నిరాకరణాన్ని గాంధీ విస్తృత స్థాయిలో వినియోగించాడు.

భారతదేశంలో పలువురు నాయకులన్నప్పటికీ గాంధీ భారతదేశానికి తిరిగి వచ్చినపుడు బాధిత ప్రజలు, రైతులు, కార్మికులు తమ సమస్యల పరిష్కారానికి ఆయన సహాయం కోరారు. ఆయన ప్రయత్నాలవల్లే చంపారన్‌లో శతాబ్దాల నుంచి నడుస్తున్న బలవంతపు నీలి సేద్యం రద్దయ్యింది. ఒప్పందాల పద్ధతి రద్దు అయింది. ఒక ప్రాంతానికి పరిమితమైన స్థానిక సమస్యలను తమంతట తామే పరిష్కరించుకొనేలా ఆయన ప్రజలను ప్రోత్సహించేవాడు.

ఇతరులు ఈ సందేశాన్ని పట్టణానికి దూరంగా నివశిస్తున్న వందలాది మందికి చేరవేశారు. ఒక నెలలో నిధులు పోగయ్యాయి. బిల్లుకు నిరసనగా 10వేల మంది సంతకాలు సేకరించారు. నిరసన లేఖలను ముద్రించి నాటల్ గవర్నర్‌కు, ప్రీమియర్‌కు, భారతదేశపు వైస్రాయికి, విక్టోరియా మహారాణికి, దక్షిణాఫ్రికా, ఇంగ్లాండు, భారతదేశాల్లోని వార్తాపత్రిలకు పంపారు. దక్షిణాఫ్రికాలోని భారతీయులకు జరుగుతున్న అన్యాయానికి విస్తృతమైన ప్రచారం లభించింది.