S ,7 à 8 RSCA (si SASPAS) et 6 cialis pharmacie cialis rapports de stage.
Others
వేదకాలం నాటినుండి భాద్రపద కృష్ణ పక్ష ప్రతిపద నుండి అమావాస్య వరకు పితృ పక్షంగా పిలువబడే పక్షం రోజులు పితృ కర్మలు ఆచరించడం తరతరాల వారసత్వంగా వస్తున్నది. దైవ గణాలకు సంబంధించి దక్షిణాయనం రాత్రి కాలం. దైవబలం తక్కువగా ఉన్న సమయాన, పితృగణాలు తిరిగి జన్మను పొందాలన్న కాంక్షతో, తమ శక్తులను ఏకీకృతం గావించి, కర్మాధికారం కలిగిన మానవుల వైపు చూస్తుంటాయి.
ద్వితీయాశ్వాసము
ప్రకటించిన పాట
పల్లవించిన క్షణం నుంచి చరణాలు కిరణాలతో
కింజిల్కమంతా మధూళి నెత్తిపోసింది
ఉగాది నుంచి ఉగాది వరకు
రోజుల్ని దొర్లించిన భూభృకుటి మీద
ఎవడో
గుడిగంట మోగించాడు
మనిషికోసం మనిషి వెతుకుతున్న కార్యక్రమంగా
స్వప్నాల రేవులు రాత్రిదీపాల నెత్తుతున్నాయి
ఏ కోమలమైన చినుకు స్పర్శకు పులకించిందో
ద్వాపరయుగంలో కృష్ణుడు పుట్టిన క్షణంనుంచీ అందరికీ ఏదో ఒక బోధ చేస్తునే ఉన్నాడు. తన చేతల ద్వారా మాటల ద్వారా ఎన్నో సంగతులు మనుష్యులకు చెబుతూనే ఉన్నాడు. కొందరు గ్రహించారు. మరికొందరు గ్రహించినా వూరకున్నారు. గ్రహించలేనివారు గ్రహించిన వారు చెప్పితే విని వాటిని ఆచరించి మరీ ఫలాలు పొందినవారు ఉన్నారు. అర్జునుడిని నెపంగా పెట్టుకుని గీతాబోధ కూడా చేశాడు. ఎందరో రాక్షసులను సంహరించాడు.
భక్తులు ఆచరించాల్సిన వ్రతాలు, నోములు అని పూర్వీకులు ఎన్నింటినో సంప్రదాయంలో చొప్పించారు. వ్రతాలు,నోముల్లాంటివి అయితే అందులో ఆ వ్రతాన్నికానీ , నోమును కానీ ఎవరు ఎందుకు ఏ సమయంలో చేశారో దానివల్ల వారు పొందిన ఫలం ఏమిటో కూడా చెప్తుంటారు.
గళవిగళిత భావనామయ రజత రేణువుల్ని
వెనె్నల దేవతగా
గంధర్వ శిల్పం మలచిన వాడ్ని..
ఆకులు రాల్చుతున్న చెట్టు కడపటి కొమ్మలోని
చివరి నిశ్వాసం
పరిత్యాగోదయ రమణీయ ప్రతిపాదిక దృశ్యంగా
వసంత ఋతువై దిక్కులు పరుచుకున్న
వాస్తవాన్ని...
నా మాట అడవులకు అలంకారం
నా స్పృహ భూగోళ చైతన్యం
నా రూపు తోటలకు పూవు
నా చూపు గిరిగీసుకున్న దేశ రేఖలకు స్వస్తి
ఛలయసి విక్రమణీ బలిమద్భుత వానమ
పదనఖ నీరజనతజన పావన
కేశవ ధృత వామన రూప జయ జగదీశ హరే ... అంటూ భక్తజయదేవుడు దశావతారాల్లోని వామనుణ్ణి కీర్తించారు.
తాటిదోనెలో కూర్చొని తామరాలు
తెంపుకుంటూ..
పృథివి మీద తొలి కిరణ తుషారం
తొలకరించినప్పుడు
నేనింతా మట్టిరేణువునే..
స్మృతుల స్పర్శాభిమంత్రణతో
చైతన్యం ఒనగూర్చుకున్న నాడీరక్తప్రవాహాన్నై
అవతరించాను..
మంచు తడిడిన చేమంతిపూవు
మంద్రపరీమళ తంత్రుల్ని
జీవనరాగం కోసం
శ్రుతిచేసినప్పటి బాధలోనుంచి
అభివ్యక్తమైన నాదాన్ని
పవనధాటికి రాలిపోయిన పండుటాకుల తరం
నిశ్శబ్ద నిర్మాణపు వాస్తువును
వర్ణపర్ణాల చాటు ముకుళార్ద్ర జ్వాలగా
ముహూర్తం నిర్ణయించినప్పుడు
మేఘాల మెఱుపు అలంకారాలతో- పద్యం
ప్రతీకల్ని వర్షిస్తోంది
చీకటి సుడిగుండాల గొంతులో
కాంతిదాహం స్పష్టంగా కనిపించింది
విద్యుదుద్యమానికి గవాక్షం తెరుచుకుంది
పవిత్ర నగ్న సౌందర్యాన్ని
అగజానన పద్మార్కం
గజానన మహర్నిశం
అనేకదంతం భక్తానం
ఏకదంతముపాస్మహే!
