చాలా విషయాల్లో ఆయనది చెరపడానికి అసాధ్యమైన రికార్డు. బాల్యంలో పనె్నండేళ్ల వయస్సులోనే మృదుమధురమైన పద్యకవిత వ్రాశారు. శతాధిక గ్రంథాలను రచించి ప్రచురించారు. కాశీ, ఆంధ్ర, ఉస్మానియా విశ్వవిద్యాలయాల నుండి కళాప్రపూర్ణ గౌరవాన్ని, గౌరవ డాక్టరేట్ పట్టాలను అందుకొన్నారు. భారత ప్రభుత్వంనుండి పద్మశ్రీ, పద్మభూషణ్ పురస్కారాలను అందుకొన్నారు.

అదో అయిదు రూపాయల పెన్ను
ఐనా దానికి విలువ కట్టడమేంటి?

ప్రతీదానికి ఓ రేటుండే
ఈ ప్రపంచంలో చెప్పాలనే కాని
అది అమూల్యం అద్భుతం
అనంతం ఆహ్లాదంతో కూడి
అక్షర ఆహార్యం దానిలాగే
అందంగా అమరుతోంది

కళ్లని ఆకాశం గూట్లో పెట్టి
నేలపైన చినుకు జాడ కోసం
ఎదురుచూస్తుంటాడు సేద్యగాడు

ఐనా ఇక్కడ కరువు లేదంటాడు ‘వాడు’
పచ్చగడ్డి పేరుకైనా లేని నేలలో
పగలంతా తిరిగి తిరిగి
సాయంత్రానికి బీడుపడ్డ చెరువుగట్టు పై
నురగల్ని నెమరేస్తూ కూచుంటాయ పసరాలు
ఐనా యక్కడ కరువు లేదంటాడు వాడు

ఓ నిశీధి వేళలో...
జ్ఞాపకాల తీరాన
ఆశా నిరాశల పడగ నీడలో
కొట్టుమిట్టాడే సమయాన...
మనో క్రీడాంగణంపై
గత స్మృతుల దొంతరలు
దాగుడుమూతలాడసాగాయ!
ఇంకేముంది? మనసు...
ఎంచక్కా బ్రతుకు పుస్తకంలోని
ఒక్కో పేజీ తిరగేస్తూ...
కొమ్మకొమ్మపై
వాలిన పిట్టలు కాసేపటికే
ఎగిరిపోయనట్లు...
సమస్యలు సైతం
చుట్టాల వోలె పరామర్శించి