భగవంతుడు ఇచ్చిన గొప్ప వరం ఈ మానవ జన్మ. ఈ భూమికి చేరిన ప్రతిక్షణం ఎంతో విలవైనదని గ్రహించాలి. ప్రతి మనిషి భవబంధాలు ఇక్కడే మొదలవుతాయి. ముందుగా ఈ జన్మనిచ్చిన భగవంతునిది భక్తిబంధం. ఆ తర్వాత అమ్మా నాన్నలది. అన్న అక్క చెల్లి తమ్ముళ్ల బంధం. అలా మన జీవితం ఎన్నో అనుబంధాల అపురూప జన్మ జన్మల బంధాలమయం.

ఆంధ్ర మహాభారతంలో ఆదిపర్వంలో దుష్యంతోపాఖ్యానం సత్యం యొక్క మహిమను చక్కగా వివరించారు ఆది కవి నన్నయ్య. సత్యప్రభావం అన్ని యుగాల్లోనూ- అన్ని కాలాల్లోనూ ఆచరించదగినది. ఇతిహాసాల్లో పురాణాల్లో వేదాల్లో సత్యప్రాభవం సందేశాత్మకంగా వర్ణించబడినది. సత్యం అంటే నిజము. అది వాక్కుకు సంబంధించినది. ఎందరో కవులు రచయితలు పద్య గద్యములలో సత్యమహిమను సూక్తుల ద్వారా చక్కని తేట తెనుగులో లోకానికి అందించారు. అభినందించబడినారు.

జీవకోటిలో మానవ జన్మ సుకృతమైనది. దీన్ని మరిచిన కొందరు స్వార్థానికి ఇచ్ఛ వచ్చినట్లు మాట్లాడుతూ తాము కోరిన పనులు చేస్తుంటారు. దానివల్ల ఇతరులు కష్టపడతారనో లేక ఇతరులకు నష్టం వాటిల్లుతుందనో విషయాన్ని గ్రహించరు. దీనివల్ల ఆ పని చేసేవారికి పాపమొస్తుందని తలంపే ఉండదు. పాపాభీతి ఉండడం దైవం పట్ల నమ్మకం ఉంటే వారు తప్పక పుణ్యకర్మలు మాత్రమే చేస్తారు.

జీవితం అందరూ ఆనందంగా జీవితం ఉండాలని భావించడం సహజం. కాని కుంతీ దేవి మాత్రం తనకు నిత్యం కష్టాలు కావాలిన కృష్ణుడ్ని కోరుకుందట. ఎందుకత్తా ఎవరూ కోరని కష్టాలను నీవు కోరుకుంటున్నావు అని అడిగితే ఆమె చెప్పిందట. కృష్ణా కష్టాలుంటే నిరంతరమూ మేమందరూ మమ్ము రక్షించుమని నిన్ను కోరుకుంటూ నిత్యం నీ నామస్మరణ చేస్తుంటాము. నీ కృపాదృష్టి మా మీద ఎల్లపుడు ఉంటుంది. అదే నాకు ఆనందాన్ని ఇస్తుంది అన్నదట. నిజమే కదా.