ఈ విశ్వంలో ఎన్ని దిక్కులకు ఎంత దూరం ప్రయాణం చేసినా మళ్లీ అనంత దూరం మన ఎదుట ప్రత్యక్షమవుతుంది. కోట్లకి కోట్ల నక్షత్రాలు, గెలాక్సీలు (పాలపుంతలు), కృష్ణబిలాలు, ఇలా తలలు పండిన శాస్తవ్రేత్తలకే తలలు తిరిగేలా చేస్తున్న వాటి నియమాలు. అలాగే భూమి మీద ఎన్నో కోట్ల జీవరాశులు ఇవన్నీ తమ బతుకుబండిని నడపడానికి అహర్నిశలు పాటుపడుతున్నాయి.

భారతదేశాన్ని కర్మభూమి, హిందూ మతానికి పుట్టు భూమిగా పూర్వీకులు, ఋషులు వర్ణించారు. అటువంటి భారతంలో హిందూ మతోద్ధారకునిగా చివరగా పరిశీలనా దృక్పథంతోనూ వ్యవహరించి హిందూ మతాన్ని ప్రపంచ దేశాల్లో నిలబెట్టిన ఘనత వివేకానందునిది. దేశమంతా అనేక రాజ్యాలతో చిన్నాభిన్నవౌతుంటే మహాభారత యుద్ధం పేరిట భారతదేశాన్ని ఒక త్రాటికి తెచ్చి ధర్మరాజుకి అభిషేకం చేసిన ఘనత శ్రీకృష్ణునిదే.

భారతీయంలోని ప్రతిపండుగ ఒక పరమార్థాన్ని తెలుపుతుంది. ఒకవైపు ఆనందోత్సవాలను జరుపుకుంటూనే మరోవైపు ఉత్కృష్టమైన మానవజన్మనుసార్థకం ఎలా చేసుకోవాలలో భారతీయులను చూచే నేర్చుకోవాలంటారు. ఈ ఫాల్గున మాసంలోని పౌర్ణమి తిథినాడు జరుపుకునే హోలీ ఉత్సవమూ ఇటువంటిదే. ఈ హోలీ పండుగ మానవులకు ఇంద్రియలౌల్యురు కాకూడదే నీతిని ప్రబోధిస్తుంది.

ఆదికవిగా వాల్మీకి, మహర్షిగా వేదవ్యాసుడు సుప్రసిద్ధులు. ఇరువురు మహాకవులేకాక రుషీశ్వరులు కూడా. అన్నిటికన్నా చిత్రమైన విషయం తాము రాసిన కథలలో వాళ్లే పాత్రలుగా మనకు దర్శనం ఇవ్వడం. వేదవ్యాసులవారు బలిచక్రవర్తి, అశ్వత్థామ మొదలైన వారితోపాటు చిరంజీవి అయినందున మహాభారతకర్తగా ముఖ్యపాత్రగా కూడా మనం గుర్తుంచుకుంటాము.