గుడిలో దేవుని దర్శనం తరువాత తీర్థప్రసాదాల అనంతరం పూజారి శఠగోపం పెడ్తారు. ఈ శఠగోపం పైన దేవుని పాదాలు చెక్కి ఉంటారు. అంటే ఆ దేవుని పాదాలను మన తలపై పెట్టుకున్నట్టు అవుతుందన్నమాట. అందుకే శఠగోపం పెట్టేటపుడు తలవంచి నమస్కరిస్తూ పెట్టించుకుంటారు. స్వామి వారి పాదాలు తలపై పెట్టుకున్నందున అప్పటివరకు చేసిన పాపాలు ప్రక్షాళనం అవుతాయ. సర్వపుణ్యాలు కలుగుతాయ. సద్భావన కలుగుతుంది.

వాల్మీకి మహర్షి రామాయణంలో ఎందరు మహర్షులనో పరిచయం చేసాడు. ఒక్కొక్కరిది ఒక్కో పద్ధతి. ఆ మహర్షుల చరిత్రలు చదివినపుడు గ్రహించిన విషయాలను అవగాహన చేసుకుని జీవితాన్ని సరిదిద్దుకోవడంలో ఉన్నది నేర్పు. రాముడు అరణ్యవాస ప్రారంభంలోను చివరిలోను భరద్వాజ మహర్షిని సందర్శిస్తాడు. చిత్రమేమంటే భరద్వాజ మహర్షి తనను సందర్శించిన రాముడికి రెండుసార్లు భరతుడికి ఒకసారి విందు ఏర్పాటు చేసాడు.

ఆధ్యాత్మిక చింతనకు ‘ఆచంట’ ఆలవాలం. ఇక్కడ స్వామి ఆచంటేశ్వరుడు. నిత్యం పరిసర ప్రాంతాలనుంచే కాకుండా సుదూర ప్రాంతాలనుండి ఇక్కడకు భక్తులు వస్తుంటారు. ప్రతీ సోమవారంనాడు విశేష పూజలు, అభిషేకాలు జరుగుతాయి. కార్తీక మాసంలో ఇక్కడ అఖండ దీపాన్ని వెలిగించడానికి భక్తులు పోటీపడుతుంటారు. కాశీక్షేత్రం తర్వాత ఇక్కడే కార్తీక మాస అఖండ దీపం వెలిగించడం ఈ క్షేత్ర విశేషం.

భారతదేశం కర్మభూమి. పుణ్యభూమి. సనాతన ధర్మానికి వేదిక. అమృతత్వోపాసనయే మనిషి ధర్మం అని చెప్పే దివ్యభూమి ఇది. మనిషి పుట్టగానే సరిగాదు పుట్టినందుకు జన్మ సాఫల్యానికి త్యాగమే మహోన్నతం అని తెలుసుకోవాలంటుంది భారతీయం. అటువంటి భారతదేశానికి యయాతి ఒక మహారాజు. ఆ మహారాజుకు ఇద్దరు భార్యలు. ఒకరు ధర్మానే్న శాసించే నేర్పు ఒడిసిపట్టిన శుక్రాచార్యుని కూతురు దేవయాని.