వౌన సముద్రం

నేనెక్కడికీ పోను
అనుక్షణం మీ వెంటే వుంటాను
పండుగగనో, పబ్బమనో
హారతినిచ్చే నదీజలాల్లోనో
ఆనందాన్ని ఆవిరిచేసే
ఆవేదనగ నిలిచిపోతాను.
మితిమీరిన వేగంలోనో
నిద్రమత్తులో జారిన క్షణంలోనో
బోరుబావిలో కూరుకుపోయిన సెకనుల్లోనో

అమ్మతనం
‘కొంటే’ దొరికేది కాదు
‘కంటే’ స్వంతమయేయది
‘నలుగురు’న్న ఇంటిలో
‘ముగ్గురు’కే అన్నం ఉంటే
తనకు ఆకలి లేదనే
‘ఒక్కరే’ అమ్మనే అమృతమూర్తి
ప్రసవం ప్రాణాంతకమని తెలిసినా
మరో ప్రాణం కోసం
తన ప్రాణం లెక్కచేయని
త్యాగ‘్ధనం’ అమ్మతనం