పురస్కారమా.. నీకో నమస్కారం

జంబులింగం, బోడిలింగం బాల్యమిత్రులు, బాల్య మిత్రులు. ఏదో తంటాలు పడి పట్ట్భద్రులయ్యారు. బతుకు దెరువుకోసం ఆఫీసుల మెట్లు లెక్కపెట్టలేక విసిగివేసారి అరిగిన చెప్పులను ముందేసుకొని లబోదిబోమని సొంతంగా ఏదన్నా చేయాలన్న ఉద్దేశంతో ఓ నిర్ణయానికి వచ్చారు. ధనవేటలో వారు వాడిన తూటా నెంబరు -1 డింగ్‌డాంగ్ సాహితీ సంస్థ. అధ్యక్షుడుగా జంబులింగం, ప్రధాన కార్యదర్శిగా బోడిలింగం. సాహిత్యాభిమానం తక్కువైనా బిల్డప్పులేమి తక్కువకాదు. ఫలితంగా ప్రతిభ అనే ఎలక్ట్రిసిటి తక్కువైనా కీర్తి అనే పబ్లిసిటి పెరిగిపోయింది. డింగ్‌డాంగ్ సాహితీ పురస్కారాలకు ఆహ్వానము పలుకుతూ ప్రముఖ దినపత్రికలలో వార్త వెలువడింది. మరుసటి రోజుకల్లా కవికాకులు వీరి ముందు వాలిపోయాయి. జంబులింగం వారి వివరాలను నోట్ చేసుకొంటున్నాడు.
ఒక కవి గారితో
‘‘అయ్యా తమరి నామధేయం’’ అడిగాడు జంబులింగం.
‘‘అ ఆ లు రావు’’
‘‘సర్లే నీకు అ ఆ లు రాకపోతే మాకేంటి లకారం ఉంది కదా. మాకది చాలులే.
అన్నాడు’’ జంబులింగం.
‘‘అయ్యా తమరు పొరబడ్డారు. నాపేరే అ ఆ లరావు’’.
‘‘అదేం పేరు విడ్డూరంగా’’ అన్నాడు బోడిలింగం.
నాపేరు అరటిపండు ఆంజనేయులు రావు. షార్ట్ కట్‌లో అందరూ అలా పిలుస్తారు.
‘‘సర్లే మీరు ఏమి రాసారు’’ అడిగాడు జంబులింగం.
‘‘ఓ పది రాసా’’ గొప్పగా చెప్పాడు ఆరావు.
‘‘ఏంటి పుస్తకాలా (అరకొర పుస్తకాలు రాసిన కవులను సత్కరించే వీరికి పది పుస్తకాల రచయిత దొరికాడన్న సంబ్రమంతో)’’ అడిగాడు బోడిలింగం.
‘‘కాదు కవితలు అన్నాడు’’ అ ఆలురావు.
‘‘అబ్బో చాలా ఎక్కువ రాసారే!
ఇప్పటికి మీకు చాలా ఆలస్యమైనది పురస్కారము అందుకోవడానికి’’ అన్నాడు జంబులింగం. ‘‘అవును అండి నాకు చాలా ఆలస్యముగా తెలిసింది దిగులుగా’’ అన్నాడు అ ఆలురావు. 10 కవితలకే పెద్ద రైటరు అయిపోయినట్లు ఆ ఫోజు చూడు అని మనసులో అనుకొని జంబులింగం... అయ్యా తమరి కవితలు పేర్లు చెబుతారా అన్నాడు.
నీ మొహం మండా
రాఎట్టికోడతా
తంతాజాగ్రత్త
‘‘అదేమిటండి బాబు మిమ్మల్ని నేనేమన్నానని (మనసులో అనుకొన్నది గ్రహించే విద్య వీడికేమన్నా తెలుసా అని మనసులో భయపడుతూ)’’ అన్నాడు జంబులింగం.
‘‘అపార్ధం చేసుకోబోకండి. అవి నా కవితలు పేర్లు అన్నాడు’’ అ ఆలురావు.
‘‘అమ్మయ్యా బతికించారు. భయపడి చచ్చాను. సర్లే మీ రచనతో మాకేమి పనిగాని మీకే పురస్కారం కావాలి.
ఎన్ని రకాలు ఉన్నాయి ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు’’ అ ఆలురావు.
‘‘పిండికొద్దీ రొట్టె’’ అన్నాడు మర్మగర్బంగా జంబులింగం.
‘‘వివరంగా చెబుతారా’’ అన్నాడు అ ఆలురావు.
‘‘మేమున్నదే అందుకు అంటూ ఓ లిస్టు తీసాడు’’ బోడిలింగం.
5వేలుకు ఇచ్చే పురస్కారాలు
కవికాకి, కవిజంబులింగం, కవిజీమ్బుతం, కవిగార్ధబం, కవిపాషణం
‘‘ఆగండాగండి నాకు కవి బోషాణం కావాలి’’ అన్నాడు అ ఆలురావు.
‘‘కవిబోషాణమా ఎందుకు ఇది కావాలనుకుంటున్నారు’’ అడిగాడు జంబులింగం.
‘‘కవిబోషాణమ్ లాంటివాడు, కవితారత్నాలను తీసి పంచిపెడతాడు’’ అన్నాడు అ ఆలురావు.
ఒకరి మొఖం ఒకరు చూసుకొన్నారు జంబులింగం, బోడిలింగం. ఇందులో
ఇంత అర్ధముందా అన్నట్లుగా.
‘‘అయ్యా ఆ బిరుదుకి 10వేలు’’ అన్నాడు బోడిలింగం.
‘‘మరీ ఎక్కువగా అడుగుతున్నారు’’ అన్నాడు అ ఆలురావు.
‘‘ఆ బిరుదుకి ఎంత విలువో మాకన్నా మీకే బాగా తెలుసు’’ అన్నాడు బోడిలింగం.
డబ్బుకట్టి రసీదు తీసుకొని వెళ్ళిపోయాడు అ ఆలురావు.
సాయంత్రంలోపు ఓ 50మంది వచ్చారు.
రాత్రి ఇరువురు డబ్బులెక్కపుడుతూ ఇక ఈ ఉగాది నుంచి దసరా వరకూ మన జీవనానికి తిరుగులేదు అనుకొన్నారు.
‘‘ఈమధ్య సాహిత్య సభలకు జనం పెద్దగా రావడంలేదు’’ అన్నాడు జంబులింగం.
‘‘రాజకీయ నాయకుల మీటింగులకు తోలినట్లు లారీలలో జనాలను తెచ్చి సారా, బిర్యానీ పొట్లాలను ఇద్దామా’’ అన్నాడు బోడిలింగం.
‘‘ఖర్చు ఎక్కువ అవుతుంది. ప్రార్ధనా గీతానికి బదులు ఐటం సాంగ్ పెడితే చాలు జనాలకు కూర్చోవడానికి కూడా ఖాళీ ఉండదు’’ అన్నాడు జంబులింగం.
శాలువాలకి, పూలమాలలకి, సన్మాన పత్రానికి ఇలా ఓ రెండుమూడు వేలు ఖర్చుపెట్టి మిగిలింది గుటకాయస్వాహా చేశారు.
ఇలా అడ్డదారిలో పేరుకు పాకులడే కవికాకులున్నంతకాలం ఇలాంటి డింగ్ డాంగ్ సంస్థలు ఎన్నో బ్రతికిపోతాయ్.