రివ్యూ

రొటీన్ రివేంజ్

S ,7 à 8 RSCA (si SASPAS) et 6 cialis pharmacie cialis rapports de stage.

పేట ** ఫర్వాలేదు
**
తారాగణం: రజనీకాంత్, విజయ్ సేతుపతి, నవాజుద్దీన్ సిద్దిఖీ, సిమ్రన్, త్రిష, బాబీ సింహా, యోగిబాబు తదితరులు
సంగీతం: అనిరుథ్ రవిచంద్రన్
సినిమాటోగ్రఫీ: తిరు
ఎడిటర్: వివేక్ హర్షన్
నిర్మాత: కళానిథి మారన్, అశోక్
దర్శకత్వం: కార్తీక్ సుబ్బరాజు
**
రజనీ అంటేనే స్టైల్ ఆఫ్ మేనరిజమ్స్. తనదంటూ క్రియేట్ చేసుకున్న స్టైల్‌తో -సూపర్‌స్టార్ అనిపించుకున్నాడు. ఒకదశలో వచ్చిన ఇమేజ్‌ను కంటిన్యూ చేయడానికి మాత్రం ఇటీవలి కాలంలో ఇబ్బంది పడుతున్నాడు. ఇది రజనీ సినిమా అని చెప్పుకోడానికి తప్ప, అందులో రజనీ మార్క్ ఉందని చెప్పగలిగే సినిమా ఇటీవలి కాలంలో ఒక్కటీ లేదు. కొచ్చాడయాన్, కబాలి, కాలా, 2.ఓ -ఇలా ఏది చూసినా.. ఆయా చిత్రాలో మరొకరి మార్క్ తప్ప, రజనీ మార్క్ లేదన్నది కాదనలేని వాస్తవం. పాతికేళ్ల క్రితం ఇదే సంక్రాంతి సీజన్‌లో ‘బాషా’గా వచ్చిన రజనీ -మళ్లీ సంక్రాంతి సీజన్‌లో ‘పేట’గా వస్తున్నాడన్నప్పుడు -మళ్లీ తాము కోరుకునే రజనీని చూసే అవకాశం దక్కుతుందని ఫ్యాన్స్ అంతా సంబరపడ్డారు. అలాంటి కథతోనే పేటను తెరకెక్కించానని దర్శకుడు కార్తీక్ సుబ్బరాజ్ ప్రకటించినపుడు -అభిమానులంతా ఎగిరి గంతులేశారు. పేట విడుదలైంది. మరి -రజనీ ఎలా కనిపించాడు. ఎలాంటి స్టైల్ చూపించాడు. ఇంకెలాంటి మేనరిజమ్స్ ప్రదర్శించాడు. అసలు -అభిమాని ఆశించే రజనీ ఉన్నాడా? సమీక్షిద్దాం.
ఓ పొలిటీషియన్ రికమెండేషన్‌తో హాస్టల్ వార్డెన్ ఉద్యోగంలో చేరతాడు కాళీ (రజనీకాంత్). అక్కడి సమస్యల్ని పరిష్కరించి, ఓ ప్రేమ జంటని ఒక్కటి చేయడంలో తనదైన స్టైల్ చూపిస్తాడు. అదేక్రమంలో కాలేజీ విద్యార్థులను ర్యాగింగ్ చేస్తున్న పొలిటికల్ బ్యాక్‌గ్రౌండ్‌వున్న గ్యాంగ్‌తో గొడవ పడతాడు. కాళీని అంతమొందించాలని గ్యాంగ్‌లీడర్ మైఖేల్, అతని ఫాదర్ ప్లాన్ చేస్తారు. అలా వాళ్ల గ్యాంగ్ హాస్టల్‌లోకి ఎంటరయ్యాక తెలుస్తుంది, హాస్టల్‌లోకి చొరబడింది ఉత్తరప్రదేశ్‌కు చెందిన ముఠా అని. అయితే హాస్టల్‌లో ఉన్నది కాళి కాదని, అతను యూపీకి సుపరిచితమైన పేట వీర అని బయటపడుతుంది. యూపీ గ్యాంగ్‌తో పేట వీరకున్న వైరమేంటి? అక్కడి పొలిటీషియన్ సింగ్ (సింహాచలం) -పేటను ఎందుకు అంతమొందించాలని అనుకుంటున్నాడు? పేట అసలు కథేంటి? అన్న ఆడియన్స్ ప్రశ్నలకు స్క్రీన్‌పైన సమాధానం మొదలవుతుంది -సినిమాగా.
రజనీ మెస్మరైజ్డ్ మేనరిజమ్స్‌ని స్క్రీన్‌పై ప్రజెంట్ చేయడానికి గొప్ప స్పాన్‌వున్న స్టోరీ కంటెంట్. పైగా -ఇలాంటి పాత్రల్ని ఆడియన్స్ గుండెల్లోకి తీసుకెళ్లడంలో రజనీ స్క్రీన్‌హస్తుడు. కాకపోతే -కథ మొదలై పరుగందుకునే సరికి -ఈ స్క్రీన్‌ప్లే ఎక్కడో చూశామన్న ఆలోచనలు ఆడియన్స్‌లో మొదలైపోతాయి. కొద్దిసేపటికే -పాతికేళ్ల క్రితం చూసిన బాషా రీళ్ళురీళ్లుగా మైండ్‌లోకి వచ్చేస్తుంటాయి. ఇదే పెద్ద మైనస్. ఇక -కంటెంట్ స్పాన్‌కు తగ్గట్టుగా రజనీ మార్క్ మేనరిజమ్స్‌ని ప్రజెంట్ చేయడంలో దర్శకుడు విఫలమయ్యాడు. ఫార్ములా బేస్డ్ స్టోరీలా -పగ, ప్రతీకారాల నేపథ్యంగా కథను తిప్పేయడంతో రజనీ పని సులువైపోయింది. గత ఐదు చిత్రాలుగా -రజనీ మార్క్ చూడ్డానికి అవకాశం లేక నిరాశతోవున్న ఫ్యాన్స్‌ను మెప్పించేందుకు తీసిన ఫక్తు సినిమా ఇది. అయినా, ఫలితాన్ని మాత్రం రాబట్టలేకపోయారు. ఫస్ట్ఫాలోని రజనీ వాకింగ్ స్టైల్, యువకుడిగా చూపించిన చరుకుదనం, హావభావాలు, సిమ్రన్‌తో లవ్ ట్రాక్ మాత్రమే ఒకే అనిపిస్తాయి. రజనీతో తక్కువ నిడివే దొరికినా -సిమ్రన్ సమర్థంగా ఉపయోగించుకుంది. రజనీతో స్క్రీన్ షేర్ కోసం ఎప్పటినుంచో ఉబలాటపడుతున్న త్రిషకు మాత్రం -ప్రాధాన్యత లేని పాత్ర దొరికింది. సింగ్ (సింహాచలం)గా నవాజుద్దీన్ సిద్ధిఖీ, జీతూగా విజయ్ సేతుపతి, మాలిక్‌గా శశికుమార్, మేఘా ఆకాష్‌లు ఫరవాలేదనిపించారు. అనిరుథ్ అందించిన పాటలు కథకు అడ్డం తిరిగితే, నేపథ్య సంగీతం మాత్రం నిలబెట్టేందుకు భుజం అందించింది. ఒడిసా స్టైల్ బీజీయం ఆకట్టుకుంటుంది. తిరునవుక్కరసు చాయాగ్రహణం, సన్ పిక్చర్స్ నిర్మాణ విలువలు ఓకే.
ఐదు వరుస హిట్లు.. ఐదు వరుస ఫ్లాపులతో గ్రాఫ్ ‘గ్రౌండ్’కు చేరిన టైంలో -‘పేట’తో మళ్లీ పేట్రేగుతాడని ఆశించిన ఫ్యాన్స్‌ను ఇది పూర్తిగా నిరాశపర్చిన చిత్రం. రజనీ మేనరిజమ్స్, స్టైల్‌పై కొండంత ఆశలతో వెళ్లిన ఆడియన్స్‌కి ఆశాభంగమైంది. మాస్‌ని ఉర్రూతలూగించే కథను ఎంచుకున్నా, కథనం బాషాకు కాపీ కావడంతో పేట తేలిపోయింది. రజనీకి వీరాభిమాని అయిన కార్తీక్ సుబ్బరాజ్ -తన దర్శకత్వ బాధ్యతను విస్మరించటం ‘పేట’లో ప్రధానంగా కనిపిస్తుంది. తొలిభాగంలో వచ్చే ఎపిసోడ్స్ అన్నీ -ముత్తు, నరసింహ, బాషా చిత్రాలను గుర్తు చేస్తుంటాయి. అభిమానుల కోసమే అన్నట్టు ఫస్ట్ఫాలో రజనీని రజనీయే కాపీకొట్టేలా దర్శకుడి పంథా సాగిపోవడంతో ఆడియన్స్ సరిపెట్టేసుకున్నారు.
సెకెండాఫ్‌లో మాత్రం ఆ పనినీ కార్తీక్ సమర్థంగా నిర్వర్తించలేకపోయాడు. కాళీగా కనిపించిన పేట అసలు కథలో ఏదో బలమైన కారణం ఉండే ఉంటుందన్న ఆశతో ద్వితీయార్థం నుంచి అలెర్టెయిన ఆడియన్స్‌కి అలాంటిదేమీ కనిపించలేదు. పేట వీర కథను హైట్స్‌కు తీసుకెళ్లడంలో దర్శకుడు విఫలమవ్వడంతో -పగ, ప్రతీకారాల నేపథ్యంలో సాగే రొటీన్ యాక్షన్ డ్రామా అయిపోయింది. కమర్షియల్ ఎలిమెంట్స్‌తో కథ సీరియస్‌గా సాగుతుందే తప్ప, రజనీ నుంచి ఆశించే మెరుపులేవీ ఎక్కడా కనిపించవు. సెకెండాఫ్‌ను ఫ్లాష్‌బ్యాక్‌కే పరిమితం చేయడం కూడా కాపీ కథనమే అయినా -పగ, ప్రతీకారాల కథలో రజనీని ఇమడ్చడం కుదరలేదు. కథనాన్ని కొత్త గమనంలోకి తీసుకెళ్లివుంటే పేట ఫలితం మరోలా ఉండేదేమో. సెంటిమెంట్ సీజన్‌లోనూ రజనీ మేనరిజమ్స్ చూడలేకపోయామన్న భావన ఆడియన్స్‌లో కనిపించింది. రజనీ సినిమా కాదు, రొటీన్ రివేంజ్ డ్రామా అనుకుంటూ బయటకు వచ్చేయడం కనిపించింది.