సింహపురిలో వీర్రాజు అతని భార్య ఇద్దరు పిల్లల్ని చదివించుకుంటూ తనకున్న మామిడి, అరటితోటలు చూసుకుంటూ వచ్చిన దానితో హాయిగా జీవితం సాగించేవాడు. ఒకరోజు వీర్రాజు స్నేహితుడు పరంధామయ్య ఇంటికొచ్చి కుశలప్రశ్నల అనంతరం పరంధామయ్య ‘‘ఎప్పుడు ఈ పొలం పనులు చేసుకుంటూ, కష్టపడుతూ ఎంతకాలం పల్లెలో ఉంటావు. నాతో చేయి కలుపు నీకు ఏ కష్టం లేని బతుకు, కావలసినంత డబ్బు వచ్చే వ్యాపారం నేను చూపిస్తాను అన్నాడు’’.

ఉదయం పదిగంటలయిందంటే అతడి కళ్లు ఆమె కోసం ఎదురుచూస్తుంటాయి.
వేచి ఉండడం వల్ల అతనిలో ఒకింత అసహనం కనబడుతున్నా కళ్లల్లో కదులుతున్న తృష్ణ ఆమె కోసం అతను ఎంతసేపైనా ఎదురుచూడగలడు అని చెప్తున్నది.

రాంజీ ఐదంకెల జీతగాడు. భార్య శకుంతల.

తనూజ, శిరీష పిల్లలు. హైదరాబాద్

మెహిదీపట్నంలో ఖరీదైన అపార్టుమెంట్‌లో

ఒక ప్లాట్‌లో నివసిస్తున్నాడు.

విలాసవంతమైన జీవితం గడుపుతున్నాడు.

వారు ఒక కుక్క షైనీని కూడా

పెంచుకుంటున్నారు. రాంజీ తల్లిదండ్రులు

కూడా వారితోనే ఉంటున్నారు.

నాలుగోతరగతి చదువుతున్న తనూజ

షైనీకి సపర్యలు చేయడంతోనే దినచర్య

నిద్రలో వున్న జాలయ్యకి ఒక పెద్ద కేక

వినిపించింది. లేచి బయటికి వెళ్లి చూశాడు.

‘రాజుగారి మందిరంలో దొంగలు పడ్డారు’ అని

బయట విన్నాడు. ‘నేను పుట్టినప్పటి నుంచి

ఎప్పుడూ మన రాజ్యంలోకి దొంగలు అడుగేపెట్టి

ఎరుగరు. అటువంటిది ఈ రోజే ఇలా

జరిగిందంటే’ అని ఆలోచనలో పడ్డాడు

జాలయ్య. ఆలోచన ఎందుకంటే ఆ రోజు రాత్రి

పక్క దేశం రాజు చంద్రశేఖరుడు తమ