ఉదయగిరి చుట్టూ ఉన్న కీకారణ్యం ఎన్నో పల్లెలకు జీవనాధారం. ప్రకృతి ప్రసాదించిన ఆ అడవిసంపద ఎన్నో కుటుంబాలను బ్రతికిస్తోంది. అక్కడ చెట్లకు కొదవలేదు. జంతువులకు కొదవలేదు. పక్షులకు కొదవలేదు. పండ్లకు కొదవలేదు. ఆకులకు కొదవలేదు. పల్లెవాసులు కట్టెలు కొట్టుకుని అమ్ముకుంటారు. కుందేళ్లను పట్టుకుని అమ్ముకుంటారు. కౌంజుపిట్టలు, అడవికోళ్లు పట్టుకుని అమ్ముకుంటారు.

అదో దట్టమైన అడవి. అందులో ఎన్నో జంతువులు, పక్షులు, క్రిమికీటకాదులు, స్వేచ్ఛగా జీవిస్తున్నాయ. అందులో రెండు కాకులు కూడా ఉన్నాయి. ఒకరోజు వాటిలో ఒక మగ కాకి ఆడ కాకితో ఇలా అంది. ‘మానవులు ఎంతో గొప్పోళ్లు వారు అన్ని రుచులూ తింటారు. రెండు చేతులా సంపాదిస్తారు. అన్ని సుఖాలూ అనుభవిస్తున్నారు. మనమూ ఉన్నాం ఎందుకు?’ అంది నిరాశ నిస్పృహతో. ‘ఈ అడవిలో విత్తనాలు, క్రిమికీటకాలు తిని బతుకుతున్నాం. ఒక రుచా పచా.

తాతయ్య బడి

నవ, యువ, ఔత్సాహిక రచయితలూ
ఈ పేజీ మీది...
మీ ఆలోచనలకు అక్షర రూపం...
సమాజానికి కావాలి మణిదీపం!
మీరు కథలు, కవితలు, కథానికలు, కార్టూన్లు, జోకులు, పుస్తక సమీక్షలు, పుస్తకావిష్కరణలు, ఇలా ఏదైనా,
మీరు రాసిన అక్షరానికి అచ్చురూపం ఇచ్చి,
ఆవిష్కరించే అద్భుత అవకాశమే
ఈ ‘మెరుపు’.
మీ కలాలకు పదును పెట్టండి...
నిస్తేజంగా ఉన్న భావుకతను మేల్కొలపండి.