కీ.శే. అద్దేపల్లి రామమోహనరావు ఆరు దశాబ్దాల సాహితీ ప్రస్థానం ఎందరికో మార్గదర్శనం అయ్యింది. ఒక వ్యక్తిగా సాహితీ వ్యవస్థలో జరిగిన అన పరిణామాలకు తన సొంత ముద్రను కలిగి ఉన్న అగ్రేసర కవులలో అద్దేపల్లిది విలక్షణమైన, విశిష్టమైనదనే చెప్పవచ్చును.

శ్రీనివాస్ తన కుటుంబ సభ్యులతో కలిసి ఓ మహా పుణ్యక్షేత్రానికి బయల్దేరాడు. శ్రీనివాస్ తన భార్య శ్రీవాణి, చెల్లెలు సుగుణ బైకు మీద, మిగతా కుటుంబ సభ్యులు గుడికి చేరుకున్నారు ఓ గంట తరువాత.
ఆ గంట ప్రయాణంలో గుడి రోడ్డు ఇరువైపులా చెత్తతో నిండిపోయింది. శ్రీవాణికి దాహం వేయడంతో గుడి ఎదురుగా ఉన్న షాపులో డ్రింకు తాగారు శ్రీవాణి, శ్రీనివాసు.

‘ఎలాగైనా సరే అబ్బాయిని మెడిసిన్‌లో జాయిన్ చెయ్యాల్సిందే’ అంటూ భార్య రంజిత చేసిన హెచ్చరిక లాంటి స్వరం ఈజీ ఛైర్‌లో, ఎసిలో కూర్చున్న శంకర్‌ను చెమటతో కంపనాలు వచ్చేలా చేస్తోంది. ఒక లక్షా రెండు లక్షలతో పోయే వ్యవహారం కాదు. ఏకంగా యాభై లక్షల వ్యవహారం. ఎక్కడ నుండి తేవాలి? అప్పు చేస్తే తీర్చగలమా? మరి దారేమిటి?2 రకరకాల ప్రశ్నలతో అంతరంగం వేడెక్కిపోతోంది శంకర్‌కి.

‘‘్ఛఛీ వ్యవస్థ నాశనమైపోతోంది. ఎక్కడ చూసినా మోసమే. ఎవ్వడిలోనూ నిజాయితీ లేదు. యువత మరీ చెడిపోయింది. ఎవరికీ క్రమశిక్షణ లేదు’’ ఈ సమాజం తీరు తెన్నులను ఏవగించుకుని రోజుకు ఓ పది పదిహేనుసార్లు అనుకోవడం భుజంగరావు మాస్టారుకి అలవాటు. ‘‘జనాల మనస్తత్వాలు బాగుపడతాయనుకోవడం, మంచి రోజులొస్తాయనుకోవడం ఉత్తభ్రమ’’ అంటూ తన అభిప్రాయాన్ని తెలియచేస్తున్నాడు క్యూలో తన వెనుక నించున్న వ్యక్తితో.