ఎండలు ఎన్నడూ లేనంతగా బాధ పెట్టినయి ఈసారి. ఎండలు ఎన్నడూ లేనంతగా ఉన్నవి అని నేను అనడం లేదు. హైదరాబాద్ నగరంలో 44 డిగ్రీల ఎండలు రావడం నాకు గుర్తుంది. ఐదవ అంతస్తు పైన ఆకాశం కింద, చాప పరచుకొని పండుకోవడం మనసులో తాజాగా ఉంది. తెల్లవారుజామున చలి పెట్టి దుప్పటి కప్పుకొన వలసిన అవసరం వచ్చేది. గాలి మరీ ఎక్కువగా ఉండటంతో పైన పడుకోవడం అంత సుఖంగా లేకుండా మారింది.

కవిత్వంకన్నా ప్రేమలో లెక్కలు ఎక్కువ. అవి ఆత్మకు సంబంధించిన లెక్కలు.. - విలియం ఛార్ల్స్
* * *

మొక్కలు, జంతువులలో లాగే జీవం లేని వాటిలోనూ దిక్కుమాలిన వైవిధ్యం ఉంది. ఎన్ని మూలకాలు, ఎన్ని ఖనిజాలు, ఎనె్నన్ని నక్షత్రాలున్నాయి - సర్ జాన్ ఆర్థర్ థామ్సన్
* * *
లోకాభిరామం కాలంలో నాస్టాల్జియా వాసన బలంగా వస్తుందని మిత్రులు ఒకరిద్దరు అనడం గుర్తుంది. అవును మరి, గతం గురించి గుర్తు చేసుకోవడం చాలా బాగుంటుంది కదా!

అప్పట్లో దీపాలంటే చమురు దీపాలే. ప్రమిదలో పత్తి వేసి, నూనె లేదా ఆముదం వేసి దీపం పెట్టుకునేవారు. అలా నడుస్తుంటే ఈ మట్టి నూనె రంగప్రవేశం చేసింది. దాని పేరే కిరోసిన్, గ్యాస్ నూనె, కిరసనాయిలు వగైరా వగైరా. దాన్ని కూడా ఓ పెద్ద మూకుడులో వేసి గుడ్డతో వేలంత వత్తి చేసి వెలిగించాడట ఒక ప్రబుద్ధుడు. ఇంకేముంది? క్షణాల్లోనే గుడిసె గుడిసంతా దీపమయి వెలగసాగిందట. ఇక్కడ తప్పెవరిది? నూనెదా?