S ,7 à 8 RSCA (si SASPAS) et 6 cialis pharmacie cialis rapports de stage.
కథ
ప్రతిరోజు ఆరు గంటలౌతోందంటే నాలో ఎక్కడలేని భయం, ఆందోళన మొదలవుతుంది. ఆ సమయానికి నా ఒక్కగానొక్క కొడుకు ఆఫీసు నుంచి ఇంటికొస్తాడు. అదే సమయానికి నా కోడలు నా కొడుక్కి ఎదురెళ్లి గుమ్మంలోనే వున్నవీ లేనివీ చాడీలు చెప్పటం గత ఆరు నెలలుగా రివాజుగా మారింది. ఆ రోజు కూడా ఎప్పట్లానే నా కొడుకు అలా గుమ్మంలో అడుగుపెట్టాడో లేదో కోడలు వాకిట్లోనే నిలేసి-
‘నాన్నా.. లే నాన్నా.. కొంచెం అన్నం తిని పడుకో నాన్నా ప్లీజ్...’ ఐదేళ్ల స్మృతి అభిషేక్‌ని లేపుతోంది తన చిట్టిచిట్టి చేతులతో. నిద్రపోతుంటే కదా.. లేవడానికి.. శివానీ తలపులతో తలగడకి కన్నీటి అభిషేకం చేస్తున్న అభిషేక్ కదలలేదు మెదలలేదు.. ఎంత లేపినా లేవని తండ్రి మీద తన ఆఖరి అస్త్రం ప్రయోగించింది చిన్నారి స్మృతి.
వాడూ కాంపస్ సెలక్షన్ ద్వారా బెంగుళూరులో.. ఓ ప్రముఖ కంపెనీలో అప్పుడే అయిదేళ్లుగా పని చేస్తున్నాడు. మెస్ భోజనం రుచించక అవస్థ పడుతున్నాడు. అందుకోసం అయినా అర్జంటుగా పెళ్లి చేసెయ్యాలి.
‘ఏం రా... రాజూ.. ఇప్పుడేనా రావటం?’ అని అడిగింది అక్క.
‘ఔనక్కా..’ అంటూ ఆటోని ఇంటి ప్రక్కనున్న షెడ్‌లో పార్క్ చేశాను. వెనక సీటులో వున్న లంచ్ బాక్సూ డబ్బుల డబ్బా తీసి చైన్ లాక్ వేసి బయటకొచ్చాను. ‘ఏంటోరా.. పొద్దుననగా వెళ్లిపోతావు.. బాక్స్ పట్టుకెళ్తావు కానీ టైమ్ చూసుకొని తింటున్నావో లేదో అనుమానంగా ఉందిరా నాకు..’ అంటూ కేకేసింది అక్క.
‘అమ్మా జయా...’
‘ఆ.. ఏంటి మామయ్యా, కాఫీ కోసమేగా. ఇది ఈ రోజుకి మూడోసారి. కొంచెం తగ్గించుకొంటే ఆరోగ్యానికి మంచిది కదా’
చేతికి కాఫీ కప్పందిస్తూ అంది కోడలు.
‘మరేం చేయనమ్మా. నీ చేతి కాఫీ రుచి అలాంటిది...’ అని కాఫీ తాగుతూ ‘నేనలా బయటి కెళ్లొస్తాను’ అని వెళ్లిపోయారు మామగారు.
సాధారణ ప్రచురణకు ఎంపికైన కథ
*
పదేళ్ల కిందటి సంగతి...
జూన్‌లో ఓ రోజు సాయంత్రం తొలిసారి ఆమె నన్ను కలిసింది, ఉద్యోగం కోసం!
‘ఇదొక చిన్న ట్రస్ట్ మేడమ్. ఏడాదిలో మూడో నాలుగో కార్యక్రమాలు చేస్తానంతే. మీకు ఉద్యోగమివ్వగలిగినంత పెద్ద సంస్థ కాదు’ నచ్చజెప్పబోయాను.
సాధారణ ప్రచురణకు ఎంపికైన కథ
*
చీకటి చిక్కబడింది. నగరం నిద్రలోకి జారుకుంటోంది. ఆ ఆస్పత్రి ఆవరణలో మాత్రం ఇంకా సందడిగానే ఉంది. హారన్ కొడుతూ వస్తున్న అంబులెన్స్. పురుళ్ల వార్డులో ప్రసవ వేదన పడుతున్న ఒక మాతృమూర్తి ఆక్రందన లీలగా-
సాధారణ ప్రచురణకు ఎంపికైన కథ
*
‘సందేహం లేదు, అతను సుష్మిత్!’ అన్నది నా మనసు. అతన్ని చూడగానే అప్రయత్నంగా ఉబికి వచ్చిన ఉత్సాహం దాన్ని మరి నిలవనివ్వలేదు. అన్నీ మరచి అతని వైపు దూసుకు వెళ్లింది. ‘అవును, సుష్మితే!’ అని ధ్రువపరుస్తున్నట్టు, శరీరం కూడా తనకు చేతనైనంత చురుగ్గా మనసును అనుసరించింది.
ఎన్నాళ్లయింది సుష్మిత్‌ని చూసి.. అయిదేళ్లు దాటిపోయాయేమో!?
