మనది అసమానతలు గల సమాజం. దానిని ప్రజాస్వామిక వ్యవస్థకు తగినట్లు రూపొందించుకోవలసి ఉంది. ప్రజాస్వామ్యానికి సమానత్వం పునాది. ఆ సమానత్వం ఉంటేనే ప్రజాస్వామ్యం వర్థిల్లుతుంది. అందుకే అంబేద్కర్ ఆ రాజ్యాంగాన్ని రోడ్‌రోలర్ చేసే పని చేయాలన్నారు. సమాజంలో ఇప్పటివరకు నిర్లక్ష్యం చేయబడిన వర్గాలను విద్య ద్వారా ఏకీకృతం చేయటం జరగాలి. దాన్ని విద్యారంగం సవాల్‌గా తీసుకోవాల్సి ఉంది.

‘అమ్మో... అమ్మో!’ సంఘసేవ, సాంఘిక న్యాయం అంటూ ఎంతలేసి మాటలంది కోడలు మాణిక్యం. ఏమైనా సరే ఈ విషయం వాళ్ల నాయన రాఘవ చెవిని వేయవలసిందే. అది చేసిన రాద్ధాంతం రాద్దామంటే ఎంతగా కలం కదిలించినా ఉత్తరం ముందుకు సాగడంలేదు. సరికదా తనకున్న చిటికెడు తెలివి స్తంభించిపోయింది అదన్న మాటలకి. తానన్న మాటల్ని..

తొలకరి పలకరింత
పుడమి తల్లి పులకింత
రైతన్న తనువంత
మట్టివాసనల జలదరింత

చినుకు చినుకై రాలి
పుడమి తనువు తడిపి
దివి నుండి భువికేగిన
ఓ చినుకమ్మా నీకు వందనం
చుక్కగా రాలి మొక్కకు ఆయువు పోసి
ఎండిన కొమ్మలకు ఆకుపచ్చ రంగేసి
చక్కని నీ జలధారతో
నదీనదాలు నింపే జీవధారపు నువ్వు

ఇన్ని రోజులు గడిచాక
నెమ్మది నెమ్మదిగా చూపుల్ని నెడుతూ
ఒంటరి ఇల్లును వదిలి
స్వస్థలం చేరుకోడానికి ఆరుబయట ఊగే గాలిలా
మనసు నిలకడగా లేదు
చుట్టూ చూస్తున్నాను
ఆదరిచే ప్రపంచం నెలకొని ఉంది
ఒకచోట ఉండాలనే ఉంటుంది
వీచే గాలులు ఉరిమే ఉరుములు
ఏవీ నాలో నన్ను ఆట్టే ఉండనీయవు
ఏదో ముందుకు లాగినట్టు
గెలుపేదో ఒక మార్గం నిర్దేశిస్తున్నట్లు