ఐతే ఇలా జరిగినందుకు తాను ఎందుకని ఇంతసేపూ విచారపడింది? ఏదో అశుభం ముంచుకొస్తోందని భయపడి కుంగిపోవటం దేనికి? ఎవరి స్వార్థాలను వారు తృప్తిపరుస్తూనే ఉన్నారు. మడి కట్టకుని ముడులు వేసుకొని ఇతరులకు మాత్రమే మేలు చేకూర్చే పదార్థంగా ఎందుకుండాలి?
ఇతరులకు మేలు చేయగల సామర్థ్యం ఉన్నవారు తమకు తాము చేసుకొనే మేలునుగూర్చి ఆలోంచలేని అజ్ఞానులవలేరు కదా!

‘‘గోళ్ళు పెట్టి గట్టిగా కండలు ఊడివచ్చేట్లు పీకాక, ఎంత మెల్లిగా అనులేపనాన్ని రాస్తే మాత్రం నెప్పి ఉండదనుకుంటున్నావా?’’ దీనికి ప్రతీకారం తీర్చుకున్నపుడు ఈ బాధ ఎలాంటిదో నీకు తెలిసి వస్తుందిలే!’’ అని వీరభద్రుడు ఆమెను బెదిరించాడు.
‘‘నన్ను కూడా అంత గట్టిగా గిల్లేందుకూ మీ గోళ్ళు అంత వాడిగా లేవులెండి!’’ అంది సరస్వతి ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతూ.
‘‘నీకెలా తెలుసు!’’’

తానిచ్చిన సువర్ణ ముద్రికలనే ఎరకు లొంగని ఈ తిమింగలానికి సరైన ఎర తన శరీరమే కనుక, దీన్ని వశపరచుకోవటమే అతని లక్ష్యమూ, తనకు విధీ కనుక అనుసరణీయమైన మార్గం సుగ్రాహ్యమైంది. తిమింగలమే తనను లోతు నీటిలోకి లాగివేయగలిగిన శక్తిని ప్రయోగిస్తే, చేసేది లేక దానితో పాటే మునకలు వేసి, మెల్లిగా దాన్ని మచ్చిక చేసుకొని, క్రమంగా ఒడ్డు పట్టించి వశం చేసుకోవటమే అత్యుత్తమ మార్గం కనుక, నిరోధించదలచలేదు.

అలాంటి క్లిష్టమైన పని చేయటానికి తానిప్పుడు సిద్ధమై శే్లష్మంలోని ఈగవలె ఇరుక్కుపోయింది!