సుమధుర రామాయణం

388. మీరు బలపరాక్రమ వంతులీసముద్ర
మును ధరించి లంకకు బోయి వచ్చునట్టి
నా మహాత్ముడె కపికుల ప్రాణదాత
లెండు మీ మీ బలమ్మును దెల్పు’’ డనగ

389. కపివరేణ్యులు తమతమ గమన శక్తి
దెల్పిరంతట తారా సుతుండు నేను
నీరధించాటి లంకకు నేగ నేర్తు
మరలి వత్తునొ రాలేనొ నుడువజాల

390. అపుడు జాంబవంతుడంగదు గనుగొని
అతుల బలుడవీవు పతివి మాకు
రాజు నెపుడు సేన రక్షించు కొనవలె
గాన నిన్ను బంప జనదు మాకు

391. యవ్వనంబున నసమాన జవము తోడ
నమరులుం గోర భూమండలమున నున్న
ఓషదుల సమకూర్చి నేపోసినాను
క్షీర సాగరమునవారు దరచువేళ

392. కాలము గతించె వృద్ధుడనైతి నిపుడు
యవ్వనంబున గల సత్వమంతరించె
రామచంద్రుని కార్యము మనము జక్క
పరుపవలె వాలి నందన! పూనియిపుడు

393. ఈ మహాత్కార్యమును నిర్వహించువాడు
గలడు మనలోనె నుత్సాహపరతు జూడు
మనచు యేకాంతమున వౌనముద్ర బూని
దిశలు పరికించు పవననందనుని డాసి

394. ‘‘కపికులాగ్రగణ్య! ఘనబుదిధమంతుడ!
వైనతేయ! బలుడ! వాయుపుత్ర!
నీవె మమ్మునెల్ల నీ విపద్దశ నుండి
నుద్దరించవలయు భద్రమూర్తి!

395. శైశవంబున నుదయించు సూర్యబింబ
మును ఫలంబనుకొని నీవు మ్రింగబోవ
దివిజ పతి గొట్టెవజ్రాయుధమున నిన్ను
హనువు భగ్నమై గిరిశిఖరమున బడగ

396. నీదు పాటుకు కినుకతో ననిలుడలిగి
తనదు సంచార ముపహరింప మూడు
లోకములు తల్లడిల్లి నలువను వేడ
పంకజాసను డేతెంచి పవను దేర్చి

397. నీ కుమారున కనిలోన నెట్టి యస్త్ర
శస్తమ్రులతోడ మృతిగల్గ నేరదంచు
కమలగర్భుడు వరము ననుగ్రహించి
జనగవాయువు ప్రసరింప జగతి బ్రతికె

398. వజ్రఘాతకమునకు నీవు నొవ్వ కునికి
సంతసమ్మున నమరేంద్రుడొసగె నీకు
కనికరించి మృతి స్వతంత్రతను యిట్టి
వరబలుండవు నిన్ను నీ వెరుగ వనఘ

399. వారధిందాటి వసుధేశు వినత నరసి
రాగలుగువాడ నీవెధీరాగ్రగణ్య
పూర్వముత్రివిక్రముబోలు నీవిజృంభ
ణమ్ము జూడ గోరెదమయ్య కన్నులార

400. అనుచు జాంబవంతుడుత్సాహ పరుపగా
నూరు యోజనముల నంబునిధిని
దాటబూని హనుమ తనమేను పెంచగ
గంధవహుని కొమరు కపులు జూచి

401. పూర్వ మాదినారాయణుడు త్రివిక్ర
మావతారము దాల్చిన వేళ సర్వ
లోకములు చకితమ్ములై లోకపతిని
జూచినట్లుగ గనుకొని రాంజనేయు

402. వాయునందన నీ బంధుజనుల శోక
తిమిరమును బాపి సంతోష తరణి ప్రభల
విరియ జేసితివయ్య నీ విజయమునకు
వృద్ధులము మేము యాశీర్వదించు మనఘ!

403.మిత్రులార! రామధనుర్విముక్త బాణ
వేగమున వారధి దరించి లంకలోన
సీత నరసెద నాకామెదర్శనమ్ము
గాకపోయిన రావణు గట్టిదెత్తు
*