అభ్యుదయ నిర్మాత కెబి తిలక్ తన స్వీయ దర్శకత్వంలో సొంత బ్యానర్‌పై 1957లో నిర్మించిన ఆదర్శవంతమైన చిత్రం ‘ఎమ్‌ఎల్‌ఎ’ లోనిది నమో నమో బాపు పాట. అహింస, సత్యాగ్రహం, నిరాడంబరత, పరమత సహనం, నిస్వార్థం, పేద ప్రజల జనోద్ధరణే ఆయుధాలుగా భారత స్వాతంత్ర సమరంలో భారతావనిని ఒక్కతాటిపై నడిపిన మహాత్మాగాంధీపై రచయిత ఆరుద్ర రాసిన గీతం నేటికీ ఆలోచింపచేస్తూంటుంది.

ఆడియన్స్‌ను అలరించటం హీరోయన్ల బాధ్యతే. అందులో ఎవ్వరికీ ఎలాంటి సందేహాలు ఉండవు. అలాగని ఏ సినిమాలోనైనా హీరోయన్లు అందాలను ప్రదర్శించే ఆటబొమ్మలో, వ్యాపార వస్తువులో అనుకుంటే మాత్రం సహించేది లేదు. కొందరు దర్శకుల్లో ఈ ధోరణి కనిపించటం విచారకరం. ఒక్కడొచ్చాడు దర్శకుడు సూరజ్‌పై తమ్మూ బేబీ ఆగ్రహం ఇది. మిల్కీ బ్యూటీ ఫైర్‌లో అర్థముంది.

ఇప్పుడంటే
-సినిమాల్లో రియలిస్టిక్ ముద్దులు.. సెన్సార్ అనుమతించడం.. చుంబన సన్నివేశాల్లో నటీనటుల ‘అనుభవాలు’ మీడియాలో తరచూ చర్చకొచ్చే అంశం. కానీ 1947లోనే ‘చుంబన’ సన్నివేశాన్ని పండించాల్సి వస్తే -ఆ నటి ఎలాంటి మానసిక పరిస్థితిని ఎదుర్కొని ఉంటుందో ఊహించగలరా?

తాటినాడ వరప్రసాద్. పౌరాణిక నాటకాలంటే పిచ్చి. నాటకాల్లోని పద్యాలూ నేర్చుకొని మంచి గాయకుడు అనిపించుకున్నాడు. ఒకసారి అత్యవసర పరిస్థితుల్లో అర్జున పాత్రధారి సమయానికి హాజరుకాకపోవటంతో ఆ పాత్ర ధరించాల్సి వచ్చింది. అలా అనుకోకుండా రంగస్థలంపై కాలుమోపి నట జీవితం మొదలెట్టాడు.