వాడు
అరుగుల్లో పిడుగుల్ని స్పష్టపరుస్తూ
ఉషస్సును బద్దలుకొట్టే తూర్పు!!
ప్రభాత వాయువుల పసిడి చేతుల్లో
ఆకాశం ఒక జాతీయ పతాకమై
పల్లవిస్తుంది- కిరణాలు చరణాలుగా
పూలగుత్తులన్నీ కలసి కాల పూజకు ఉపక్రమించాయో-లేదో
చేతులెత్తి చెమట బిందువు గ్రీష్మానికి మొక్కింది
గగనంలో ఇంద్ర ధనుసు సప్తవర్ణ సౌష్ఠవంగా సాగిలబడింది
ఆకాశాన్నీదుతున్న తెల్లమబ్బులు

నేనొక్కణ్ణీ ధాత్రి నిండా నిండిపోయి
నా కుహూరుత చందన శీకరాలే లోకమంతా జల్లులాడే
ఒకే ఒక ముహూర్తం
అదిగో- అప్పుడే
మొదలయింది, సగమయింది...
***
క్షభయ సంధ్యాన్ని ఉత్సంగాన చేర్చుకునే ఇంత ఆకాశం
నా కంటి పాపలోకొదిగిపోయిన ఓ నీతి పుష్పం
మేఘాలు తరముతున్న గాలితో బాటూ
నక్షత్ర మండలమంతా
నా నాడీ రక్తప్రవాహంలోకి కొట్టుకొచ్చింది

నులి కాక గాలితో కలసివచ్చె
కబురుటెండల కింక కాయిదా చెల్లగా
చెట్టు నీడకు చేరె చెలిమిజంట
పచ్చి మామిడి కాయ పలక మారినదేమొ
పండు రుచులు కొన్ని దండుకొనియె
నిన్న నేటికి ఇణతలో నెంత మార్పు
పొట్టి పొడుగయ్యె పొడుగేమొ పొట్టిదయ్యె
పగలు గదిమిన రేయిని సెగలు మూసె
రాత్రి గదిమిన పగలెంత రచ్చజేసె...
తూర్పులో నొక మబ్బు తొంగి చూచిన వేళ

పుప్పొడి పూసుకుని ఎగురుతున్న గాలిని
బంధించాలని తోట పరిమళ ప్రయత్నం చేసినా
నలుదిక్కులనుండి ముసురుకొస్తున్న
కొత్తగాలుల చాళ్ళలోంచి పాటల పుట్టుకొస్తున్నాయి..
ఎవరి కౌగిలింతలో ఈ బాహ్యశరీరాన్ని కోల్పోయానో
అక్కడ భావతరంగాల బంధుత్వ భాష
పూల రేకులు పరుస్తోంది...
***
మధుమాసంలో మాకందారోహకమై
బ్రతుకులో జలకాలాడిన క్షణాలన్నీ
కోకిల కూర్చున్న కొమ్మలై