వారికి అది నచ్చలేదు. కానీ ఇలాంటి పనులతోనే స్వాతంత్య్రం సంపాదించవచ్చని గాంధీ విశ్వసించాడు. ఆయన అనేకసార్లు భారతదేశ యాత్రలు చేశాడు. ఎక్కడికి వెళ్లినా పారిశుద్ధ్య లేమి ఆయనకు ఏదో ఒక రూపంలో ఎదురుపడేది. సత్రాలలోను, రైల్వేస్టేషన్లలోనూ మరుగుదొడ్లు , మూత్రశాలల కంపు దుర్భరంగా ఉండేది. పేదలైన గ్రామీణులు ఉపయోగించే రోడ్లు, వారి ఎడ్లు ఎప్పుడూ సక్రమ నిర్వహణలో ఉండేవికావు.

పరుగిడుతున్న యువ చైతన్యం
చెప్పాచెయ్యకుండా చేయి జారిపోతుంటే
పెద్దరికం మీదికొచ్చి
‘‘కలత ఎరుగని లేత ప్రాయపు
తలిరుటెడదను తీగ నారిన
చెలిమి జ్ఞప్తికి వచ్చి కన్నులు
చెమ్మగిలిపోవున్’’
లొంగిన ఆకర్షణలు దూరంగా జరిగి
ఊపిరి ఆలాపన సాగిపోతుంటే
ఉనికి పై ఉపరితల ద్రోణి ఏర్పడి
‘‘బ్రతుకు పై విసుగెత్తి నెమ్మది
చితుకు మంటగ నుండ స్వప్నము

కొమ్మమీద వాలిన పక్షీలేదు
కొమ్మరాల్చిన పువ్వూలేదు
ప్రతి వస్తువు వ్యక్తిత్వాన్ని కోల్పోయి మసలుతున్న
ఈ చిత్రంలో
సమస్త మానవకోటి సృష్టిస్థితికి మూలమైన
ఏకైక చిహ్నం-
మనిషి మాత్రం అర్థం మిగలని అక్షరమయ్యాడు
జీవితం రాలుస్తున్న క్షణాలలోపడి
జీవన కోలాహలం చప్పరిస్తున్నాడు..
***
మట్టిలో నిద్రిస్తున్న కలల గంధాన్ని వెలికి తెచ్చే
ఒకానొక

చూస్తూ చూస్తూ కాలిన ఆకాశం క్రింద
కాళ్ళు తెగిన ఒంటెలా..
వయసు మళ్లిన ఈవిడెవరో
ఒంటిమీద వసంతాన్ని పులుముకొంటూ...
అప్పుడు నన్ను పుష్పించిన తల్లి
ఇప్పుడు స్వప్నధూపంలో కూడా
సాక్షాత్కరించదు
ఆత్మ శిక్ష పొందిన వాణ్ణి కనుక
అక్షర పూజ చేశారు. అంతరంగాన్నలం కరించుకున్నాను
ఆద్యంతములు లేని యంభోదమువని
జగమే మహాంబోధి జన్మమొందు