‘‘జగన్నాథ! కోరితే తీరుతుందా! విజయనగర సింహాసనం మీద ఏ రాజయినా సరి అయిన పద్ధతిలో కూర్చున్నాడా! అంతదాకా ఎందుకు. నీ భర్త.. అదే శ్రీకృష్ణదేవరాయ ప్రభువు సోదరులను, వారి కుమారుడ్ని చంద్రగిరిలో బందీ చేసేగా రాజయ్యాడు. పైగా ఈ ముసలి మంత్రేగా తంత్రమంతా నడిపింది’’ ఆలోచింపజేస్తున్నాడు.
‘‘అయితే’’ అన్నపూర్ణాదేవి అతనికేసి తిరిగింది.

వివాహం అనేది జరిగినా జరక్కున్నా చంద్రప్ప తనూ మానసికంగా ఏనాడో భార్యాభర్తలయ్యారు. మంత్రాలు, సూత్రాలు లేకుంటే మాత్రమేం! కానీ లోకం...
‘‘మంజూ!’’ చంద్రప్ప పిలుపుకి ఈ లోకంలోకి వచ్చింది.
ఏమాలోచిస్తున్నావు మంజూ! గురువుగారి మాటలకు బాధపడకు. జ్యోతిష్యంలో ఉండే ప్రతి దోషానికి నివారణ, శాంతి ఉంటుంది. అన్నీ మళ్లీ చర్చించి చేద్దాం’’.
‘‘ఇక వెళ్దాం చంద్రా! దేవేరి వారు నాకోసం ఎదురుచూస్తారు’’

సభలో ఒక్కసారిగా ఆనంద కోలాహలం మిన్నుముట్టింది మంగళ తూర్యరవాలు సందడించాయి. పటాహ, భేరి, ఢక్కా, కాహళ, దుందుభి ధ్వానాలతో హాంతరాళం పిక్కటిల్లింది.
****
శ్రీకృష్ణదేవరాయలు, తిమ్మరుసు మంత్రి. రామలింగనాయకుడు సమావేశ మందిరంలో దీర్ఘ సమావేశం జరుపుతున్నారు. తిమ్మరుసు చాలా గంభీరంగా ఉన్నారు.

రాజబంధువుగా హంపీలో అతడు సర్వస్వతంత్రంగా వ్యవహరిస్తున్నాడు. అందులోనూ అన్నపూర్ణాదేవి బంధువు కాబట్టి ఆమె ఎక్కడ ఉన్నా స్వేచ్ఛగా వెళ్ళగలుగుతున్నాడు’’ మంజరి వీరేంద్రుని కుబుద్ధిని అసహ్యించుకుంది.
‘‘పద్మమహల్ అంటేనే ప్రశాంత సరోరం వంటిది. రాణివాసం స్ర్తిలు చల్లదనానికి ఆ సుందర ప్రదేశంలో విడిది చేస్తారు. వీరేంద్రుని పాదస్పర్శతో అక్కడ తాపమే పెరుగుతుంది’’ చంద్రప్పకి కోపంగా అన్నాడు.