స్వచ్ఛమైన తెల్లదనం.. మత్తెక్కించే సౌరభం.. ముచ్చటగొలిపే సున్నితత్వం.. వెరసి ఆ స్నిగ్ధసౌందర్యం ప్రతి మదిని ఊహల్లోకి తీసుకెళుతుంది. మాఘమాసం మొదలు ఆషాఢమాసం వరకూ విరబూసి పలకరించే మల్లెల పరిమళం ప్రతి ఒక్కరికీ ప్రీతిపాత్రమే.. ఒకవైపు ఎండలు మండిపోతున్నా, గుబాళించే మల్లెల కోసమే చాలామంది వేసవి లగ్నాలు పెట్టుకుంటారంటే అతిశయోక్తి కాదు.

‘శిశుర్వేత్తి - పశుర్వేత్తి - వేత్తిగాన రసః ఫణిః’’- అన్నది ఆర్యోక్తి! మనసును మరపించి మురిపించడంలో సంగీతానికున్న ప్రాశస్త్యాన్ని- గానానికున్న ప్రాముఖ్యాన్ని తేటతెల్లం అయ్యేలా చెప్పబడిన ఆ మాట సర్వజనావళికి శిరోధార్యం! ఒకప్పటి కాలంలో- పిల్లల స్వరంతో సంబంధం లేకం పిల్లలందరికీ- ఆడా మగా అనే భేదం చూపకుండా తప్పనిసరి సంగీతభ్యాసం చేయించేవారు. అది ఒక సాధన ప్రక్రియగా ఆమోదించబడింది.

భానుడు తన ప్రతాపాన్ని చూపడం మొదలుపెట్టాడు. నులివెచ్చని సూర్యకాంతికి శిశిరంలో మోడువారిన చెట్లన్నీ చిగుర్లు వేయడం మొదలుపెట్టాయి. వసంతాగమనంతో చలిగాలులు తమ బద్ధకాలను విరుచుకుంటూ పుష్పిస్తున్నాయి. ఆహ్లాదాన్ని పంచే ఆ పూలసోయగం నిత్యనూతనం.
అందుకే ఫ్యాషన్ డిజైనర్లు పూలసోయగాలను తమ ఫ్యాషన్లలో చొప్పిస్తూ అందాలకు మరింత సొబగులద్దుతున్నారు.

‘‘ఇల్లంతా చిందరవందరగా ఉంది, ముందు అన్నీ సర్దిపెట్టి అప్పుడు చదువుకో అవని’’ అని గట్టిగా చెప్పింది హేమ. ‘‘నే కూడా సాయం చేస్తా, పద చెల్లీ’’ అని పుస్తకం మూసి లేచాడు రవి. ‘‘నీకెందుకు నాన్న ఈ పన్లు’’ అంది హేమ. ‘‘అమ్మా! పొద్దున్నించీ చూస్తున్నాను, నేను ఏ పని చేసినా, వద్దు చదువుకోమని చెప్తున్నావ్. చెల్లి చదువుకుంటుంటే, ఆపి మరీ పనులు చేయమంటున్నావ్. ఎందుకమ్మా? చెల్లి ఆడపిల్ల కనుకనా?