అటుపిమ్మట గణేశ్వరుడు - భైరవుడు మొదలయిన దేవతలందరిని సేవించి వెనె్నల లేని చంద్రుడిలా గంగానదిచే సుందరంగా లేని ఈ పుణ్యప్రదేశం నాకు మిక్కిలి దుఃఖం కలిగిస్తూ ఉంది. ఈ పరమేశ్వరుని నుద్దేశించి ఇక్కడనే తపస్సు చేసి ఒక పుణ్యనదిని ప్రవహింపచేయాలి. దానికి నన్ను అనుగ్రహించండి’ అని అగస్త్యుడు భార్యాసహితుడై మునులముందు నిలిచి అభ్యర్థించి వారి సంపూర్ణా- నుమతిని పొందాడు.

దాని వెంట తూర్పున ఉన్న మేరుపర్వతం దక్షిణ దిక్కుకే వచ్చింది. దాని వెంట ఉత్తరదిశయు మరియు ఉదయించుచున్న సూర్యచంద్రులు సహితం దక్షిణదిశకే వచ్చారు. ఈ చిత్రాన్ని చూచి లోకమంతా కాలమిట్లేల మారెనో అని నివ్వెరపోయింది. ఆ పార్వతీ పరమేశ్వరులకు తూర్పు దిక్కున విహారభూమియైన ఆ కైలాసపర్వతం దేవతలు సంతోషంతో సేవించు స్థలమై దక్షిణకైలాసంగా ప్రఖ్యాతి వహించింది.

ఆ వనం పేరు చెప్పినంతనే ఇతరవనాలు తాము దావానలం (అడవులలో వ్యాపించే అగ్ని) చేత దహింపబడి పోయినట్లుగా భయకంపితమైపోతాయి.
శబర స్ర్తిల కుచాలతో సామ్యం వహించామని గర్వంతో మదించిన కుంభస్థలాలతో ఆ అడవిలో విహరించే ఏనుగుల గర్వమంతా అణగిపోయిందని బుజ్జగించి చెబుతూ ఆ వనంలోని శబరులు వేటాడిన ఏనుగుల కుంభస్థలాల్ని పగుల గొట్టి అందులోని రక్తం చేత ఎర్రనయిన ముత్యాల్ని తెచ్చి తమ భార్యలస్తనాలపై అలంకరిస్తూ ఉంటారు.

కానీ నీ చనుకొండల సందుల్లో దారి తెన్ను తెలియక తిరిగే నా మనస్సు అనే బాటసారి దాహాన్ని నీవు తీర్చగలవా?’’ అని అన్నాడు. ఆయన మాటల్ని విని ఆ కాంతామణి ‘ప్రభూ! నీ మనసునకు నచ్చిన విధంగా నీ కోరిక తీరుస్తాను. వేరుమాటలేల? మీ తలంపే నా భాగ్యం కదా!’ అని వినయపూర్వకంగా పలికి ముందు నడువ సాగింది. ఆమె వెంట లింగమూర్తి నడువసాగాడు. ఆ దృశ్యం చూచే వారికి వెనె్నల వెంట నడిచే చంద్రరేఖలా తోచి అమితాశ్చర్యాన్ని కలిగించింది.