అప్పటిదాకా అనుభవించిన రాజ్యసుఖభోగాలను తృణప్రాయంగా వదిలివేశాడు.చీనీ చీనాంబరాలు కట్టిన మేనికి నూలు వస్త్రం కట్టాడు. తళతళామెరిసే పోతూ శత్రువుల గుండెల్లో నెత్తురిడికించే కరవాలాన్ని దూరంగా విసిరేసి కమండలం పట్టుకొన్నాడు. తాను ఎలాగైనా బ్రహ్మర్షి అయిన తరువాత వేరు ఆలోచన చేయాలి అప్పటిదాకా బ్రహ్మర్షి కాగలిగే తపస్సే నా ఆలోచన అంటూ ఆలోచనాసంద్రాన్ని కట్టడి చేసేశాడు.
తపోభూమికి తరలి వెళ్లిపోయాడు.

పురు వంశంలోని రైభ్యుడనువానికి దుష్యంతుడు అను కుమారుడు కలిగాడు. దుష్యంతుడు చిన్నప్పటి నుంచి మంచి పరాక్రమశాలి. సుందరుడు. వేటాడడంలో నేర్పరి. రాజ్యాధికారం పొందినా కూడా తన రాజ్య రక్షణకే కాక వేట నిమిత్తము కూడా తన ఆయుధసంపత్తిని ఉపయోగించేవాడు. వేటాడటమేకాక క్రూర జంతువులను మచ్చిక చేయటంలోకూడా అందెవేసిన చేయి కలవాడు. కనుక సమయం చిక్కడం కాదు తానే సమయాన్ని కలిగించుకుని మరీ వేటాడడానికి పరుగులెత్తేవాడు.

ఈ చేపను మహారాజు గారికి ఇస్తే పెద్ద బహుమానం ఇస్తాడు. దానితో మనకు లాభం ఉంటుంది అనుకొన్నారు. అంతే జాలర్లు అందరూ కలసి ఆ చేపను పట్టుకొని శంబరాసురుడి దగ్గరకు వెళ్లి ఆయనకు బహుమతిగా ఇచ్చారు.
ఆయన వారికి వారు కోరుకున్నట్టు బహుమానం ఇచ్చి పంపించి వేసారు. ఆతరువాత ఆ చేపను వంటశాలను పంపించాడు.
***

దేవతలంతా పార్వతీ కళ్యాణం జరగాలని అనుకొన్నారు. కానీ పార్వతీ దేవి హిమవంతుని పుత్రికగా పుట్టి పరమేశ్వరుని కోసం తపస్సు చేస్తూ ఉంది. మరో ప్రక్క సతీదేవిని దూరం చేసుకొని పరమశివుడు అత్యుగ్రమైన తపోభూమిలో సమాధిలో ఉండిపోయాడు.వీరిద్దరికీ వివాహం చేయాలని దేవతలు అనుకొన్నారు.