నీవు నిశ్చలంగా కూర్చుని ‘ఓమ్ నమో భగవతే వాసుదేవాయ’ అని ఏడు రోజులు జపిస్తే చాలు ఆ దేవుని దర్శనం తప్పక నీకు లభిస్తుంది. అని మరో మారు దీవించి నారదుడు తన దారిన తాను వెళ్లాడు.

‘నారద మహామునీ నీకు నమస్కారం’ అంటూ పాదాభివందనం చేశాడు. ధ్రువుని లోని సంస్కారాన్ని నారదుడు మెచ్చుకోకుండా ఉండలేకపోయాడు. వేదన అనుభవించేవారికి ఎదుటివారిని గౌరవించాలన్న ధ్యాస కూడా ఒక్కోసారి పెద్దలకే ఉండదు. వారి వేదనాభారంలోనే కృంగి పోతుంటారు. ఇంత చిన్నవాడు అయినా తాను కనిపించగానే నమస్కరించాడు అనుకొని నారాయణానుగ్రహ ప్రాప్తిరస్తు అని దీవించాడు. ఆతరువాత

మానవులకు దుఃఖాలు రావడం అతి సహజం. పుట్టినప్పటి నుంచి దుఃఖిస్తూనే ఉంటాడు. తెలిసో తెలియకో బాల్యంలో దుఃఖిస్తాడు. ఆ తరువాత కోరికల వలలో మెల్లమెల్లగా చిక్కుకుని ఆ కోరికలు తీరలేదని బాధపడుతుంటారు. విజ్ఞానవంతులు కోరికలకు దూరంగా ఉండండి దుఃఖం మీదరికి రాదు అని చెబుతుంటారు.

కలియుగంలో కొందరు పరులసొత్తుకాశపడి నానా కల్లలాడుతారు. దొమీలు, దోపిడీలు చేసైనా ఎదుటివారిసొత్తును బలవంతంగా లాక్కుంటున్నారు. అట్లా లాక్కుని తీసుకొంటే ఏవౌతుందో తెలుసుకోరు. అది తెలిసిన హైందవం కనుక పరులసొత్తును పాముగా చూడమని చెబుతుంది. ఎందుకలా చెప్పాల్సి వస్తుందో ఈ నృగమహారాజు జీవితాన్ని ఆలోకించినపుడు మీకే తెలుస్తుంది.