‘‘సులూ.. నేను చెప్పేది నిజం.. రేపు మనం మీ బాస్‌ను చూడటానికి వెళుతున్నాం. ఇందులో ఆశ్చర్యపోవటానికి , అనుమానపడటానికి ఏమీ లేదు. రేపు నువ్వే చూస్తావుగా’’ చెప్పాడు.. సునందరావు ఆనందపు తాలూకు అనుభవాన్ని ఎదురుచూస్తూ.
***
ఆ రోజు చాలా హుషారుగా నిద్రలేచాడు సునందరావ్..

నేను మా పుట్టింటికి వెళ్తానన్నా పంపించవద్దు.. ఓసి నా బంగారం.. నువ్వు వెళ్ళొద్దే అని తిట్టాలి’’ అమాయకంగా, ఇష్టంగా, ప్రాణంగా అంది.
అతను ఆమెను అలానే పొదివి పట్టుకున్నాడు. ఉలిక్కిపడి కళ్ళు తెరిచింది.
ఎదురుగా ఎవరూ లేరు...
కథ కలలోకి వచ్చింది. తనలోని కోరిక ఊహలా హత్తుకుంది..

‘‘ఇదంతా నాకు ఏదో చేతబడిలా అనిపిస్తుంది. నాకెందుకో ఒక్కసారి గాలిబాబా దగ్గరికెళితే బాగుండనిపిస్తుంది’’ అంది ప్రియంవద.
వెంటనే కిరణ్మయి నొసలు ముడివేసి ‘గాలిబాబా.. అతనెవరు?’ అడిగింది.
వెంటనే ప్రియంవద ‘‘అతనికి తెలియని విషయం లేదు. పురాణాల నుంచి సైన్స్ వరకు ఎన్నో చెప్పగలడు’’ అంది.
కిరణ్మయి ఆశ్చర్యంగా కాసింత అనుమానంగా చూసి ‘‘సరే మీ ఇష్టం’’ అంది.

ఇందాక హాస్పిటల్‌లో రిమోట్ కారుతో పేల్చడానికి ట్రై చేసిన వృద్ధుడు. బుల్లెట్స్ అతని శరీరాన్ని ఛిద్రం చేశాయి. పెట్టుడు గడ్డం బయటపడింది.
క్షణాల్లో అంబులెన్స్ వచ్చింది.
కులకర్ణి షాకయ్యాడు.
చనిపోయిన వ్యక్తి వయస్సు ముప్ఫై, నలభై మధ్య వుంటుంది. శరీరంలో ఆరు బుల్లెట్స్ దిగబడ్డాయి. పాయింట్ బ్లాంక్ రేంజ్ నుండి కాల్చినట్లుగా తెలుస్తుంది.