దై వాన్ని ప్రార్థించడం మనిషికి పెద్ద ఉపశమనం. పొద్దుట లేవగానే ‘నా ఈ జీవితం సుఖ సంతోషాలతో సాగించాలని శతకోటి దేవతలకి వందనాలు’ అని మనసులోనే చెప్పుకోవటంలో మనిషికి ఒక తృప్తి లభిస్తుంది. ఆపదలో వున్నపుడు ఇష్టదైవాన్ని స్మరించడంతో మనసు స్వాంతన పొందుతుంది. ప్రార్థించడమంటే ప్రత్యేకించి గుడికి వెళ్ళనవసరం లేదు. ఎక్కడ వున్న ఏం చేస్తున్నా దైవాన్ని ఆరాధించడం సాధ్యమే. ఇది మూఢ నమ్మకం కాదు. బలహీనత కాదు.

శ్రీసీతారాముల అనన్యభక్తుడైన హనుమంతుడు అఖండ బ్రహ్మచర్య వ్రతపాలకుడు. అత్యంత శక్తి సంపన్నుడు. వీరత్వ, శూరత్వ, బుద్ధిమత్వ, దక్షత్వాది సద్గుణాలకు అవనిధి. పరమనీతిజ్ఞుడు, పరాక్రమధీశాలి. శాస్త్ర పారంగత విద్వాంసుడు. సరళ స్వరూపుడు. జీవిత సర్వస్వాన్నీ రామాంకితమొనర్చినవాడు. ఆయన రోమ రోమం రామమయం.

ప్రతి కార్యంలోనూ తొలి పూజలందుకునే దైవం, విఘ్ననాశకుడు శ్రీ వినాయకుడు. ఈయనకి 64 రూపాలున్నాయంటారు. వాటిలో 32 రూపాలు ముఖ్యమైనవనీ, మళ్ళీ అందులో షోడశ రూపాలు అతి ముఖ్యమైనవని చెబుతారు. వీటిలో శే్వతార్క గణపతిని - తెల్ల జిల్లేడు వృక్షాలు 100 సంవత్సరములపైన వున్నట్లయితే వాటి మూలంలో గణపతి ఆకారం తయారవుతుందని ప్రశస్తి. అయితే ఇలాంటి గణపతి రూపం దొరకటం దుర్లభమని పెద్దలు చెబుతారు.

‘‘్ధర్మో విశ్వస్య జగతః ప్రతిష్ఠితః’’ జగత్తును నడిపేది ధర్మం. ‘్భక్తి’్భవం అనేకత్వంలోంచి ఏకత్వం, ఏకత్వంలో అనేకత్వాన్ని దర్శింపచేసే వెలుగును, చైతన్యాన్నిస్తుంది. ఇదిగో ఈ భిన్నంలో అభిన్నాన్ని దర్శించటానే్న ‘అద్వైత’ మన్నారు. దీన్ని బోధించిన జగద్గురువు- శంకరాచార్యులు. మానవ జాతి బహుజన్మల నోము ఫలం- జగద్గురు శ్రీమచ్ఛంకర భగవత్పాదుల అవతారం.