‘‘కీశు కీశున్రు ఎంగుం అనై చ్చాతన్ కలన్డు’’ - ‘‘కేశవా కేశవా అని భరద్వాజపక్షులు కేశవనామాలను గానం చేసేస్తున్నాయి. అందరూ రండి మనమందరం కలసి భగవంతుని నామాలను జపిద్దాం అని మార్గశిరమాసంలో వచ్చే ధనుర్మాసంలో తిరుప్పావై చదివేవారంతా పిలుస్తుంటారు. భగవంతుడు సర్వాంతర్యామి. అందరి హృదయనివాసుడు. భగవంతుడు లేని చోట లేదు. కాని మానవమాత్రులు భగవంతుణ్ణి కొలవడానికి ఆలయాలను నిర్మించుకున్నారు.

హద్దులుమీరి ఇతరులపైబడి దౌర్జన్యములు కొనసాగిస్తున్నప్పుడు, కొంతకాలం ఓపిక, ఓర్పు పట్టటం సజం. సహనం అంతరిస్తే, అవతలివారిపై దాడి తప్పదు. దురాగతాలు, దౌర్జన్యాలు కొంతకాలం వరకే సాగేది. అన్యాయాలు, అవినీతి, అహంకారాలు మితిమీరినప్పుడు యుద్ధం అనివార్యమగును. తగు సమయంలో వారికి బుద్ధి చెప్పకపోతే ధర్మం నాల్గు పాదాలపై నిలబడలేదు.

సమాజం సక్రమంగా నడవడానికి అందులోని మనుష్యులు సజ్జనులుగా ఉండడానికి పెద్దలు పూర్వీకులు కొన్ని నియమాలను ఏర్పరిచారు. ధర్మాన్ని ఆధారంగా చేసుకొని మానవాళికి కల్యాణం జరగాలని కొన్ని ఆచార సంప్రదాయాలు కట్టుబాట్లును ఏర్పరిచారు. ఈ నియమాలను, ఆచార సంప్రదాయాలను గౌరవించి వాటిని ఆచరించినవారికి సుఖసంతోషాలు కలుగుతాయ.

త్రేతాయుగానికి సంబంధించిన రామరాజ్యమే నేటికి జనులు ఇష్టప డుతుంటారు. రాక్షసులెందరినో మట్టుపెట్టి అర్జునుడికి గీతను బోధించిన ద్వాపర యుగంలోని కృష్ణుని కన్నా అందరి నోట్లో రామ రామ అనే పదమే ఎక్కువగా వినిపిస్తుంది. ఈ రామ అన్న పదం ధర్మానికి మారుపేరుగా ఉంటుంది. రామరాజ్యము ధర్మరాజ్యం. అక్కడ అవినీతి అధర్మము, అవిద్య అజ్ఞానము ఇలాంటి వాటికి చోటు లేదు. ఆ రాజ్యములోని అందరూ చదువుకున్నవారే. నాగరికత నేర్చినవారే.