అమెరికాలో ఉన్న మా అబ్బాయి దగ్గరికి వెళ్లాను. నేను అక్కడ ఉండగా సంక్రాంతి పండుగ వచ్చింది. అక్కడేం సందడి ఉంటుంది, అక్కడ జనవరిలో విపరీతమైన చలి, అప్పుడప్పుడు మంచు కూడా పడుతూ ఉండేది. బయటకి వెళ్లి ముగ్గు పెడదామంటే ముగ్గు దొరకదు. దొరికినా ఆ మంచులో బయటికి వెళ్లి ఎలా వేస్తాం? పిండి వంటలు మాత్రం ఇంట్లో కూర్చుని చేసేది కాబట్టి చేసేదాన్ని. కోడలు, కొడుకూ ఆఫీస్‌కి వెళ్లిపోతారు. పిల్లలు స్కూల్‌కి వెడతారు.

మీరు గనుక విద్యారంగం వైపు చూసినట్లయితే అన్ని పాఠశాలలు కూడా పిల్లలకు అన్ని విధాల చదువు (ఆల్ రౌండ్ ఎడ్యుకేషన్) ను అందిస్తున్నట్లుగా చెబుతుం టాయి. క్రీడలు, కళలను కూడా కరిక్యులమ్ లో భాగంగా చేస్తాయి మరియు ప్రతి విద్యార్థి కూడా కనీసం ఒక క్రీడ మరియు ఒక కళలో పాల్గొనేలా చేస్తాయి.

మనం ఏమీ ఆలోచించకుండానే జీవితం కొనసాగుతుంది.
ఓ నదిలో కాగితం ముక్క నది ప్రవాహం ఎటు తీసుకొని వెళితే అటు వెళ్తుంది.
ఏ ప్రయత్నం చేయకుండానే జీవితం కొనసాగుతుంది.
అది సరైందేనా?
ఎలాంటి గమ్యం లేకుండా, ఉద్దేశం లేకుండా ప్రయాణం కొనసాగాల్సిందేనా?
మనలని ఇతరులు ప్రోత్సహించారా?
మనం ఇతరులని ప్రోత్సహించాలా?
మనల్ని మనం నిర్వచించుకోవాలా?

నాది ఆదాయ కవిత్వం
సముదాయ కవిత్వం
సముదాయించే కవిత్వం
సంప్రదాయ కవిత్వం
కానే కాదు

ఆధ్యాత్మికవేత్తను కాను
ఆధ్యాత్మికానందానుభూతిని
విభూతి ధారణతోనే తృప్తి చెందక
ఆషాఢభూతుల్ని గమనిస్తుంటాను
భవభూతి వంటి వారిని
అనే్వషిస్తుంటాను