మహానగరాలని చూసి మురిసిపోతున్నాం
మనమెంతో ప్రగతి సాధించామని
ముచ్చటపడుతున్నాం
భారతదేశం వెలిగిపోతోందని
భ్రమ పడుతున్నాం
పట్టణాలకు దూరంగా పల్లెలున్నవి చూడు
గిరిజన గ్రామాలను చూడు
కాలిబాటలే కరువైన గ్రామాలను చూడు
రహదారి సౌకర్యాలు
రవ్వంతైనా లేని ఊళ్ళు చూడు
రోగార్తులైన ప్రజల పాట్లు
ప్రసూతి సౌకర్యం లేని పడతుల పాట్లు చూడు

ఉషోదయ కిరణాలతో
జీవన పోరాటం మొదలై
తనువంతా చెమటచుక్కలతో నిండి
రెక్కల కష్టంతో... కాడెద్దులతో...
గొర్రుతో నేను మా ఆడది
సాలులో సక్కగా అడుగులేస్తూ
విత్తు విత్తుతూ మేర చేరుకొని
ఎకరాలకు ఎకరాలు విత్తు చేసి
సూర్యాస్తమయానికి గూటికి చేరుకొని
మరుసటి రోజుల్లో... పంట చేనుల్లో...
మొలకెత్తిన విత్తును చూసి
ఆవిరయ్యే కష్టం మాది

అందరూ నా వాళ్లనుకుని
తమ వాళ్లను వూళ్ల వద్దనే వదిలేసి
పొలిమేరలలో పహరా కాస్తున్నారు
పరాయవాడి పాదం సరిహద్దు మీద
ముద్ర వేయకూడదని దీక్షబట్టి
చప్పుడు పడనీయని రెప్పలతో
చలి దుప్పటిని చీల్చుకుని
మరీ దృష్టిని సారిస్తున్నారు
ఎక్కడో చిన్న అలికిడి
దుప్పిని మించిన వేగంతో
శబ్దం దిశగా పరుగులు
వురుముల్లేని పిడుగుల్లా

వానకి వయసు మళ్లింది, ఓపిక తగ్గింది
ముసలి నసలా చినుకుల్ని రాలుస్తోంది

వాకిలి ముందు పారుతూ పిల్లకాలువలు
సిరలూ, ధమనుల్లా సాగిసాగి
క్రమంగా సనసన్నని నాళాలవుతున్నాయ

కాలువలో ముందు వేగంగా
అంతలో నిదానంగా - పడవలు,
కత్తి పడవలు
వాటి వేగానికి చోదకశక్తినివ్వాలని
ఒకటే కేరింతలు, త్రుళ్లింతలు, కవ్వింపులు -
పిల్లకాయలు!